Yıllardan 2010'dur ve New Yorklu gazeteci Jeff Harris, The New Yorker'da “Bossa Nova'nın 50 yılı” konulu bir yazı yayınlamıştır. Makaleden etkilenen coşkulu editör Jessica, Jeff'e, 1960'ların başında Brezilya'da ve dünya çapında müzikte devrim yaratan bu etkileyici müzik akımı hakkında bir kitap yazmasını önerir. Jeff yeni projesini araştırdığı sırada, önceden tanımadığı bir piyaniste rastlar: Tenório Jr. Piyanisti araştırmaya başlayan Jeff, onun otuz yıldan uzun bir süredir herhangi bir müzik üretmediğini ya da kaydetmediğini keşfeder. Bu müzisyenin de 70'lerdeki diğer birçok müzisyen gibi uyuşturucu nedeniyle ya da bir turne kazasında ölmüş olabileceğini düşünür. Bossa Nova ile ilgili araştırmalarını sürdürmek için Rio de Janeiro'ya giden Jeff, burada, Bossa Nova dönemini yaşamış olanlardan, bu türün mirasını şekillendirmeye devam eden genç yeteneklere kadar tüm jenerasyonlardan müzisyenlerle tanışır. Ancak yolu sürekli olarak Tenório Jr. ın hikâyesiyle kesişir. Tenório'nun Buenos Aires'te büyük müzikal şair Vinicius de Moraes'e eşlik ettiği bir turne sırasında ortadan kaybolduğunu, işkence edilerek öldürüldüğünü ve bedeninin hiçbir zaman bulunamadığını öğrenir. O sırada 35 yaşında olan Tenório, Brezilya müziğinin o dönemdeki en parlak müzisyenlerinden biridir. Tenório'nun trajik kaderini saran gizem ve müziğinin kalitesi Jeff'i çok etkiler. Jeff Bossa Nova konusunda yazdığı kitabı üzerinde çalışmaya devam etse de Tenório'nun hikâyesi bir an olsun aklından çıkmaz. Tanışıp görüşmeler yaptığı müzisyenlerin çoğu Tenório'nun tanıdığı, arkadaşı ve hayranıdır. Tenório'nun yok olmasıyla perdelenen hikâyesi, onu, kendisini tanıyanların hafızasından silmeyi başaramamıştır.
